Podstawowe informacje

Godność: Dimitri Aleksiejewicz
Rasa: Wampir
Ranga: Wampirzy mistrz
Data i miejsce urodzenia: XV wiek, Rosja
Praca: Stróż w centrum handlowym na nocnej zmianie. Zielarz z własnym mini biznesem, parający się produkcją i sprzedażą ziołowych kosmetyków.

Wygląd

O takich jak on mówi się raczej „piękny” niż „przystojny”. Smukły, eteryczny, dość wysoki (bo mierzący 180 centymetrów), o symetrycznej, delikatnej twarzy z ostrym podbródkiem i wysokimi kośćmi policzkowymi. Pełna dolna warga i węższa górna rzadko układają się w uśmiech, a duże, lekko skośne oczy o intensywnie zielonych tęczówkach często mają smutne wejrzenie. Przed przemianą miał bladą cerę i kasztanowe włosy, ale setki lat bez dotyku promieni słonecznych sprawiły, że teraz jego skóra jest niemalże porcelanowo biała, a sięgające pasa włosy mają kolor ciemnego szkarłatu. Został przemieniony w bardzo młodym wieku, więc jak na dzisiejsze standardy wygląda na około dwudziestokilkulatka. Na lewej piersi ma wypalone piętno w kształcie krzyża.

Charakter

Nigdy nie był duszą towarzystwa i to się nie zmieniło ani po śmierci, ani przez kolejne setki lat jego nie-życia, obecność innych ludzi raczej go męczy; teraz na takich jak on mówi się: introwertyk. Niespecjalnie zależy mu na czymkolwiek, może jedynie z wyjątkiem gier komputerowych, i raczej stara się trzymać od wszystkich na dystans. Z tego też powodu nie bywa zaborczy, a zazdrość o kogoś to dla niego jakaś abstrakcja. Wychodzi z założenia, że jeśli musiałby o kogoś walczyć, to co coś w jego życiu mocno poszło nie tak. Na rzucone przez kogoś w afekcie „odchodzę” na pewno nie zacznie błagać, prosić czy przepraszać, raczej wzruszy na to wszystko ramionami. Choć nie zawsze taki był.
Jest dość nieśmiały i, jak na wampira, raczej lękliwy. Woli pisać na chacie w grze, niż rozmawiać z kimś twarzą w twarz, podczas pisania bywa nawet zabawny, za to w życiu – niespecjalnie, w każdym razie na pewno nie we własnym mniemaniu. Woli raczej słuchać rozmów dookoła niego jak podcastu, niż faktycznie się w nich udzielać. Typ marzyciela, który potrafi się zawiesić w dowolnej chwili i pogrążyć we własnych scenariuszach, które zawsze są znacznie ciekawsze od jego własnego życia. Ma świetną pamięć – tylko strasznie krótką i wybiórczą. Pamięta o kompletnie przypadkowych pierdołach, a tego, co istotne, często nie jest w stanie sobie przypomnieć. Nie ma zbyt wielkich ambicji w życiu – gdyby mógł pracować w dzień, pewnie zostałby ogrodnikiem albo kimś w tym rodzaju, ale skoro nie ma takiej opcji, to po prostu najmuje się do pierwszej lepszej pracy, którą można podjąć w nocy.

Magia i moce

Rasowe:

Magia ziemi:

Ton sprawczy:

Zauroczenie:

Defragmentacja:

Umiejętności

✣ Umiejętności z dawnych lat: łucznictwo, jazda konno i posługiwanie się bronią białą.
✣ Dobrze się bije, chociaż wcale nie ma do tego serca.
✣ Gotowanie. Nie, żeby teraz było mu jakoś specjalnie potrzebne.
✣ Gra na bałałajce.
✣ Zielarstwo – wiedzę, która roślina służy do czego i jak przygotować odpowiedni wywar ma w małym paluszku. Zwłaszcza jeśli chodzi o zioła rosnące na Syberii.
✣ Świetnie sobie radzi z roślinami.
✣ Znajomość języka rosyjskiego.
✣ E-sport: Valorant, CS czy Overwatch to tylko jego topka ulubionych gier.

Słabości

✣ Nie umie pływać, niemal panicznie boi się dużych akwenów.
Przy czym nawet staw jest dla niego „dużym akwenem”.
✣ Nie umie też prowadzić samochodu, choć próbował się tego nauczyć.
✣ Prawdziwym przerażeniem napawa go myśl, że mógłby pewnego dnia kierować samochodem i wjechać nim do jeziora. („Stary, wtedy to naprawdę miałbym przejebane.”)
✣ Słońce. Duh.

Ciekawostki

✣ Miał szóstkę rodzeństwa, dziś już nawet nie pamięta ich imion.
✣ Jest jednym z tych typów, którzy w grze nieironicznie rzucają „cyka blyat”.
✣ Uwielbia koty. Obecnie ma dwójkę norweskich leśnych: rudego, kompletnie pierdolniętego Igracego oraz szarego, dostojnego Lorda.

Zapraszam do mojej piwnicy. Mam Nintendo.
Limity jak w karcie.